Groene monumenten

Tot groen erfgoed behoren structuren van voornamelijk plantenmateriaal, die in het verleden door mensen zijn bedacht of aangelegd en die worden bewaard of in stand gehouden ten behoeve van volgende generaties. Het zijn sprekende getuigen van de steeds veranderende relatie tussen mens en natuur. Groen erfgoed omvat tuinen, parken, woonwijken, verdedigingswerken, begraafplaatsen, buitenplaatsen, landgoederen en vergelijkbare structuren en cultuurlandschappen. De elementen waaruit het groene erfgoed is gevormd, zijn onder meer gebouwde structuren, in het bodemoppervlak aangebracht reliëf, waterpartijen, paden en beplantingen. (definitie URL 6010)

Een uitgebreide database met een kaart over groen erfgoed in Nederland is te vinden op: Kaart groen erfgoed

Een deel van dit groenerfgoed is beschermd als Rijksmonument. Nederland telt ruim 1300 groene Rijksmonumenten zoals tuinen en parken, verdedigingswerken, boerderijen, begraafplaatsen en groen ruimtelijk erfgoed zoals landschappen en bossen. Daarnaast kennen we nog honderden gemeentelijke monumentale parken en op een andere wijze beschermd monumentaal groen erfgoed. Ze zijn beschermd vanwege specifieke aspecten en bijzondere kenmerken zoals ouderdom, een sterke historische gelaagdheid of een eenheid tussen gebouw (rood) en tuin (groen). Ze kunnen ook werk vertegenwoordigen van bepaalde tuinarchitecten of ze herbergen bijzondere soorten. 

Alle rijksmonumenten en complex rijksbeschermde buitenplaatsen in Nederland zijn te vinden in het monumentenregister