Het melkhuisje

Een zomerse routinematige klus, het inmeten en op naam brengen van de lange boomsingels op een tennispark, ooit een onderdeel van een oude buitenplaats in het noorden van het land. Verscholen tussen de bomen staat een oud huisje en wat er direct aan opvalt is het fraai ingelegde patroon van kurk. Dit lijkt een historisch prieeltje in jammerlijke staat, volgepakt met haardhout. Zou de tennisclub dit mooie gebouwtje nou echt vergeten zijn?

’s Avonds toch maar een mailtje gedaan naar een aantal specialisten uit het groen erfgoed netwerk. Wat vinden de collega’s ervan, moet hier actie ondernomen worden? Dat wordt de volgende dag wel duidelijk. Lovende woorden over de zeldzaam historische waarde, behulpzame tips, zowaar historische foto’s en de uitspraak:’ sloop zou een onherstelbare misser zijn’, geven aan dat de collega’s het roerend eens zijn, dit prieeltje verdient onvoorwaardelijke aandacht!

De juiste personen worden met elkaar in contact gebracht. De tennisclub met de erfgoedhovenier, de tuinhistoricus en de Tuinenstichting. Er wordt onderzoek gepland, er volgt een waardestelling waarmee het op de gemeentelijke monumentenlijst geplaatst kan worden en tijdens deze acties duikt er nog een potje met subsidiegeld op.

Een schuur wordt beschikbaar gesteld waarin het huisje hersteld kan worden. De Restauratieladder en de Uitvoeringsrichtlijnen van ERM zijn hierbij een goede onderbouwing voor de keuzes en maatregelen. Na herstel krijgt het huisje een nieuwe plek en functie in het park passend bij de historische context.